No worries Mate!
Door: Rick en Roelie
Blijf op de hoogte en volg De Aussie's
06 April 2013 | Australië, Walgett
Zo daar zijn we dan aangekomen in the middle of nowhere in Walgett. Zoals jullie hebben gelezen in het vorige verhaal zijn wij Woensdag 20 Maart vertrokken richting Walgett om voor paar maanden te werken op een farm. Zondag 24 Maart kwamen we aan om maandag aan de slag te gaan. Voordat we aankwamen hebben we eerst nog paar dagen rond gereisd met onze Camper.
Daar begon dan onze eerste dag reizen richting Walgett. We vertrokken s'ochtends vanuit Berowra nog zonder routekaart en we waren de eerste dag van plan om te reizen via de Blue Mountains, een heel groot National park wat erg mooi schijnt te zijn en daarna te overnachten in Lithgow een klein plaatsje achter de Blue Mountains. Dat ging allemaal niet helemaal volgens plan, helaas na een half uur rijden stonden we in een lange file en begon de motor oververhit te raken. De motor werd steeds heter en we moesten zien te stoppen. We zijn de eerste beste afslag afgegaan om te stoppen en hebben gewacht tot de motor afgekoeld was. Daarna hebben we er water opgegooid om weer verder te rijden. Na wat kilometers te hebben gereden zagen we dat we richting Sydney reden via de Harbour Bridge, compleet de verkeerde kant op. Als je eenmaal op die weg rijdt kun je niet meer draaien en zit je in een hele drukke stroom verkeer richting Sydney. Als je over de Harbour Bridge rijdt of tunnel moet je tol betalen, dit kun je telefonisch doen. Doe je dit niet binnen 3 dagen dan heb je een flinke boete te pakken maar gelukkig hebben we dit op tijd gedaan.
Bijna aangekomen in Sydney, wat niet de bedoeling was, werd de motor weer oververhit en moesten we weer zo snel mogelijk zien te stoppen. Na weer wat water er op te hebben gegooid zijn we toch gauw opzoek gegaan naar een garage want we vertrouwden het niet helemaal. We reden de garage in en er kwamen direct 2 grote mannen aan van Italiaanse afkomst. Oh backpackers begonnen ze al, waarna wij de kriebels kregen of het wel goed zou komen. We vertelden wat er aan de hand was en 1 van hun deed de bijrijders stoel omhoog om te kijken wat er aan de hand was. Hij deed dit met een grote sigaret in zijn mond en we hoopten alleen maar dat het helemaal goed kwam. Gelukkig weet Rick ook wel het 1 en ander van auto's en nadat ze samen er goed naar hebben gekeken was het gauw opgelost en moesten er paar kleine dingen vervangen worden. Als de auto weer oververhit zou raken was er een groter probleem aan de hand maar voor eerst was de auto weer gerepareerd.
Na paar uur vertraging te hebben gehad moesten we eerst maar eens zorgen dat we een routekaart zouden kopen omdat dit natuurlijk geen optie was om zo verder te reizen. We vonden een kaart in een Informatie kiosk en gingen onze reis vervolgen. We wisten dat de Blue Mountains geen zin meer had voor die dag omdat je hier wel een dag voor uit moet trekken om dit te zien. Wel reden we er doorheen en hebben we 1 erg mooi uitkijkpunt gezien van de Blue Mountains. Nadat we wegreden reedt er een politie achter ons die ons ook nog eens staande hield. Gelukkig was het alleen de nummerplaat die niet goed leesbaar is en hij zag dat wij geen Australiërs waren en maakte met ons een praatje en zei, No worries mate wat ze hier vaker zeggen en dat we gewoon onze weg weer konden vervolgen. Gelukkig konden we hier erg om lachen! In de avond kwamen we aan in Lithgow en gingen onze eerste nacht tegemoet in onze camper op een erg mooie plek op een kampeerterrein.
De volgende ochtend, dag 2 van onze trip ging de reis richting Forbes, hier zouden we een nacht logeren bij de ouders van Joffree 1 van de jongens die ook verblijft bij Juliana thuis. We reden richting de plaatsen Bathurts, Orange en Cudal en waar we na Eugowra stopten om een National park (Nangar)te gaan bezichtigen. Geen idee wat we hier van moesten verwachten en reden een zijweg in om het park in te rijden. We reden er helemaal alleen en het was een hele lange zandweg. Het was een geweldige natuur met wilde koeien en we zagen eindelijk paar kangaroes voorbij wippen. De zandweg werd steeds meer ruiger met stenen en reden heuvels op en af. Later werden het diepe afdalingen en hoge bergen waar we op reden. De auto kreeg het erg zwaar en we kwamen er achter dat het ook een 4 weel drive route was dus ongeschikt voor onze auto. Het zweet brak ons behoorlijk uit. Na ongeveer 20 km te hebben gereden dachten we bijna bij het einde te zijn. Dit was echter niet zo, we kwamen er namelijk achter dat het een doodlopende weg is en wat stopt op het puntje van een hoge. Wat het goedmaakte was dat het een geweldig mooi uitzicht was. We moesten dus die hele weg weer terug maar gelukkig heeft hij het gehaald en konden we weer verder richting Forbes. Het was een mooie reis en we kwamen steeds meer in de outback van New South Wales. We reden soms tientallen kilometers alleen met alleen bergen en grote velden met graan of waar koeien in stonden te grazen. En af en toe kwamen we alleen maar hele grote roadtrains (grote trucks met meerdere aanhanger) tegen.
Na paar uur nog te hebben gereden kwamen we veilig en wel aan in Forbes bij Joffre's ouders. Ook een erg gastvrije familie waar we heerlijk gegeten hebben en geslapen.
De volgende morgen ging de reis richting Dubbo, een iets grotere stad. We reden via de plaatsjes Parkes en Peak Hill. Dit was een reis van paar uur. Ook zijn we voor Dubbo naar een dierenpark geweest. En rond 16.00 uur kwamen we aan op een camping in de stad.
De volgende dag besloten we alvast richting Walgett te rijden omdat dit niet al te ver meer was. We reden via Gilgandra en Coonamble 2 oudere plaatsjes met tientallen huizen en een tankstation en supermarkt. Ook kwamen we veel koeien op de wegen tegen met een boer die aan de zijkant van de weg stond te zwaaien toen we voorbij reden. Weer een prachtige rit met erg mooie grote velden en oude wegen. We reden steeds meer het vlakke gebied in en kwamen aan in Walgett. Omdat in Walgett geen camping is besloten verder te rijden naar Brewarrina. Het was nog eens 128 km rijden. Langs de lange weg passeerden we de boerderij genaamd Coonong dat is de plek waar we gaan werken. Af en toe kwamen we grote brievenbussen tegen die aan de zijkant van de weg stonden met de oprit van grote boederijen en zagen grote velden met een geweldige natuur. Later op de middag kwamen we aan in Brewarrina waar het erg uitgestorven leek en het was er klein en oud. Brewarrina staat net als Walgett er om bekend dat er veel aboriginals leven. We vonden een camping waar maar 1 grote caravan stond en het was afgeschermd met een groot hek en er was een grote waakhond. We besloten om daar maar te blijven omdat de eerste stad of dorp weer minimaal 100 km verderop ligt. We wouden onze familie's bellen om te vertellen dat we goed aan waren gekomen, maar helaas we hadden al de hele dag vanaf paar km na Dubbo geen bereik meer op onze telefoons. Na een goede nachtrust waren we de volgende ochtend klaar om richting de boerderij te gaan. We moesten weer de zelfde weg terug richting Walgett en na 1,5 uur rijden kwamen we aan
Bij aankomst moesten we eerst een lange oprit op rijden en zagen we paar mooie oude huizen staan met een erg grote lap grond met graan en katoenplanten eromheen. We werden vriendelijk ontvangen door Cam, de broer van Jay waar we contact mee hadden gehad de weken ervoor. Jay was zelf tot begin van de week afwezig dus Cam gaf ons een kleine rondleiding. Ze hadden niet afgesproken met Jay waar we zouden slapen en nam contact op met zijn ouders. Hij vertelde dat zijn ouders aan de overkant van de straat wonen. We reden er heen en kwamen er al direct achter dat het niet om de hoek was, we moesten eerst nog 20 km rijden voordat we bij zijn ouders aan de overkant aankwamen en wederom weer een mega lange oprit van ongeveer 10 km. Het is een lange zand weg met koeien die je hier en daar tegenkomt. Na wat kilometers te hebben gereden kwamen we aan bij de ouders, een prachtig huis tussen de mooie bomen en de wilde natuur. Het was werkelijk in de middle of nowhere. We werden weer vriendelijk ontvangen door de ouders van Cam en Jay en kregen een lunch en daarna lieten ze ons huisje zien waar we in kunnen logeren de komende tijd. Ook een mooie bungalow naast het huis van Bill en Ann de ouders. We deden nog 1 dag even rustig aan en pakten onze spullen uit de auto en werden uitgenodigd voor een diner s'avonds bij de familie. Daarna zijn we vroeg op bed gegaan om de volgende dag aan de slag te gaan.
We beginnen eerst met een kleine introductie van het bedrijf en het gebied waar we werken. Het is een groot familie bedrijf met 7000 a 8000 schapen genaamd dorper sheep. Ze hebben zo'n 15.000 hectare grond en daarbij hoort ook het gedeelte met de grote velden graan en de katoenplanten aan de andere kant. Jay verzorgd dit en voor de katoenplanten huren ze bedrijven in om deze te verzorgen. Cam en zijn ouders verzorgen de schapen die ook bij de ouders thuis in grote stukken weide leven. De schapen hebben wol die er van zelf afvalt dus scheren doen ze zelden tot nooit. Ook worden de schapen wanneer ze 2 jaar zijn opgehaald voor lamsvlees. Gelukkig merken we hier niet zoveel van omdat dit niet maandelijks gebeurd. Ze hebben ook ongeveer 50 koeien genaamd Angus maar deze zijn voor het grazen en het goed behouden van de heide die ze hier rond het huis hebben. Ze hebben niet alleen schapen en koeien ook hebben ze 4 honden aan deze kant waarvan 3 getrainde schapenhonden zijn en 1 een ontzettende lieve huishond Issie de labrador. Er zijn 3 katten ook erg lief en ook 2 erg mooie en lieve kangoeroes. Deze hebben ze niet zomaar want Lucky de kleine kangoeroe is grootgebracht hier omdat haar moeder was doodgereden toen zei nog baby was, ze zat in haar mama's buidelzak. Dit gebeurd hier op de snelwegen helaas erg vaak, wat ook regelmatig te zien was toen we deze kant op reden. Wanneer Lucky er klaar voor is mag ze het wild in. Ook de grote kangoeroe was aangereden. Ze hebben hem al vrijgelaten weer in het wild maar hij vind het soms heerlijk om toch even langs te wippen voor een lekker kommetje met melk en een plakje brood. Er zijn hier genoeg wilde kangoeroes die we ook elke dag spotten. We hebben ook veel emoe's gespot, de mega grote vogels met de lange benen en de wilde zwijnen waar ze hier niet erg blij mee zijn, omdat ze de hekken stuk maken om de kleine lammetjes op te eten en het graan op te eten. Kikkers zien we hier ook genoeg waarvan ook genoeg in ons huisje. Ze komen door de gootstenen of het toilet je huisje binnen om je even erg te laten schrikken. Gelukkig hebben we daar nu niet meer echt last van want ondanks dat we ze vreselijk vonden we blijven dierenvrienden en hebben de kikkers keurig 20 km verderop gebracht om ze daar weer vrij te laten in het wild. Als je ze om de hoek zou droppen wisten ze de weg weer terug te vinden vertelde Ann. Het waren grote groene kikkers een stuk of 5 en ook een stuk of 5 kleine kikkers maar allemaal even ranzig en eng. Ze vertelden dat ze ook slangen hebben, maar deze trekken rond deze tijd weer weg richting het warmere stuk van het land. We hebben er al 1 gespot namelijk de King brown snake. Verder genoeg enge spinnen en andere rare insecten gespot.
De afgelopen week was erg leerzaam. Het is hardwerken op de boerderij en we maken lange dagen. We moeten elke dag opstaan rond een uurtje of half 8 en werken soms door tot 19.00 uur. We beginnen met het schoonmaken van de waterbakken en de voederbakken van de schapen die hier nog een km vandaan staan en het geven van hooi. Daarna heeft Rick in de eerste week veel vuurtjes gemaakt van oude bomen en takken. We hadden dit niet verwacht omdat er veel bosbranden zijn maar in dit gebied schijnt dat mee te vallen en is het de beste manier om alle oude compost te verwijderen. We hebben ook samen veel hekken voor de schapen gerepareerd. De wilde zwijnen komen onder het draad door om zo bij het graan te komen waarna later ook de schapen er mooi onder doorkunnen glippen om lekker te eten uit een andere weide. We mochten hiervoor de Jeep gebruiken en de Quad. Roelie ging aan het eind van de week schoonmaken en tuinieren bij de mannen thuis en Rick ging veel met Cam op pad om schapen te drijven die verderop in een groot gebied verplaatst moesten worden. Ze gingen op de quads en namen paar schapenhonden mee. Rick moest ook op hetzelfde terrein een Bulldozer ophalen en brengen naar een ander gedeelte. De dagen gaan snel en de mensen zijn erg vriendelijk en leuk.
Afgelopen weekend was het net als in NL pasen en zijn we Zaterdags naar Lightning Rigde gereden met de auto om naar een paardenrace te gaan. Dit gebeurd hier veel in Australië. De mensen zijn netjes gekleed en je kunt gokken op het paard waarvan je denkt die gaat winnen en daarmee kan je veel geld winnen. We hebben paar keer een gokje gewaagd en hebben 1 keer gewonnen. Het was een leuke gezellige dag. We waren zaterdags tegen de avond thuis en gingen vroeg op bed. De volgende dag gingen we met Cam en zijn vriendin en haar broer naar een meer verderop wat van een andere boer was. Daar waren Jay en zijn vrienden ook die een weekend op visite waren voor een feestje. We gingen waterskiën achter de jetski die ze hadden en 1 van de vrienden had een speedboot meegenomen. Ook gingen kleiduiven schieten met een shotgun. Het waterskiën ging ons erg goed af ook al was dit de 1e keer voor Roelie en de 2e of 3e keer voor Rick. Ook het kleiduiven schieten was leuk om een keer te doen. Het was een erg gezellige dag en waren lekker aan het genieten van onze vrije dag.
Bill was flauw gevallen op de paardenrace en brak daar waarschijnlijk 2 ribben mee, daardoor moet hij goed rusten en zijn ze nu vooral blij dat wij er zijn om ze een handje te helpen.
Maandags begon de dag weer hetzelfde zoals de andere dagen, we beginnen met de schapen eten te geven Rick deed dit met de verreiker om de schapen hooi te geven en maakten de waterbakken weer schoon. We gingen maandag ook de schapen selecteren (draften heet dat in Australië) welke verkocht zouden worden. Het waren 400 schapen die we moesten selecteren. Dit gaat niet zo makkelijk omdat ze erg wild zijn maar met een beetje hulp van de honden ging het aardig goed en stopten we s'avonds rond half 8. De volgende dag gingen we na het schoonmaken van de voerbakken en eten geven aan de schapen hier weer mee verder. Nadat het selecteren klaar was ging Rick met Jay mee om een trekker weg te brengen naar een garage in Walgett. Rick was zo'n 3 uur onderweg voordat ze pas aankwamen. Roelie ging tuinieren samen met Ann. Helaas na al het werk wat we hadden verricht met het selecteren van de schapen ging de verkoop niet door. Er waren paar rammen van de buren verderop door het hek gekomen en kwamen bij de vrouwtjes terecht met als resultaat dat er heleboel vrouwtjes zwanger waren van een ander soort. Ze zouden de zwangerschap met een injectie moeten stoppen mocht de verkoop doorgaan. Gelukkig deden ze dit niet en wachten ze tot de kleine lammetjes er zijn. Rick en Cam hebben de schapen later weer naar de heide gebracht.
Woensdag hebben we de nagels van de rammen geknipt. We dreven de rammen naar de schuur en werden dan weer met kleine aantallen de smalle gangetjes ingestuurd. Donderdag nadat we de schapen hadden eten gegeven en de waterbakken hadden schoongemaakt zagen we dat er weer veel nieuwe gaten waren onder het gaas van de hekken. Dit doen de wilde zwijnen om zo bij het voer van de schapen te komen. Ook kunnen de schapen er dan onderdoor om zo gezellig naar een andere groep schapen te lopen. De wilde zwijnen zijn zo beresterk dat ze alle palen van de bedrading zo de grond uit boren. We hebben eerst weer paar gaten gerepareerd met de jeep en daarna zijn we weer bezig gegaan met de rammen samen met Cam omdat we ze injecties moesten geven. Daarna gingen we ze selecteren omdat er paar naar de vrouwtjes mochten. Roelie ging daarna weer tuinieren en Rick hielp Cam mee om de rammen naar de vrouwtjes te brengen.
Vrijdag begonnen we wederom weer met het voeren van de schapen en het schoonmaken van de waterbakken en zagen een dood schaap. Dit gebeurd helaas vaker en hoort ook bij het vak. We zagen dat dit schaap gister al erg zwak was en helaas ook was aangevallen waarschijnlijk door een wild zwijn. Ze hebben hier verderop vallen neergezet voor de wilde zwijnen en hebben gecheckt of hier al wat in zat. De vallen waren nog leeg en we hebben er graan ingegooid om ze er sneller in te lokken. Niet helemaal ons ding maar zo gaat het hier in het leven.
Helaas naar paar keer met onze camper te hebben gereden blijft de motor steeds oververhit raken en blijven we er maar water ingooien om het af te laten koelen. En moesten toch maar hem naar een garage brengen. Gelukkig zijn de mannen hier erg behulpzaam en weten ze erg veel van auto's en trekkers, wat ook wel moet als je zover weg woont van alles. Ze hebben er naar gekeken en we zagen dat de radiator aan vervangen toe was die helemaal aan het afbrokkelen was. De radiator zorgt voor de koeling van de motor dus hopelijk is dit ook het grote probleem waardoor de motor telkens verhit raakt. Ze hebben hem er gister uitgehaald en kijken volgende week naar een andere radiator voor de camper. We wouden eigenlijk dit weekend naar een grotere stad rijden om wat te winkelen voor meer werkkleding maar we zijn erg blij dat er naar onze camper gekeken wordt en stellen dit nu uit naar een andere keer.
We hebben het erg naar onze zin en vinden het hier geweldig en we zullen waarschijnlijk ook wat langer blijven om te werken. We maken lange dagen en het werken is erg leuk en afwisselend. De tempratuur is ook erg lekker, elke dag zo' n rond de 25 tot 30 graden ook al gaan ze hier richting de herfst. We hebben alleen hier haast geen bereik met onze telefoons en het internet gaat via de satelliet ook de radio is geen fm maar Am.
We hopen dat jullie ons verhaal weer met veel plezier lezen en we hopen zo snel mogelijk weer een nieuw verhaal te plaatsen. Maar zoals jullie begrijpen zal dat misschien wat langer duren.
Tot het volgende verslag!
Cheers
Groetjes en dikke kus van Rick en Roelie
-
06 April 2013 - 12:02
Frouwk:
Jeetje wat een belevenissen ! Wat jammer dat de camper jullie steeds in de steek laat. Leuk om te lezen hoe het er daar aan toe gaat.
Xxx -
06 April 2013 - 12:04
Ron Wemmenhove:
Erg leuk verslag weer, lees het elke keer en begin al mooi wat van Australië te leren zo, fijn dat jullie het naar de zin hebben daar. Geniet er van! Hier in nieuw-amsterdam is weinig nieuws, de lente wil maar niet komen, nog steeds rond vriespunt snachts. Groeten ron en fam wemmenhove.
-
06 April 2013 - 12:09
Geertien:
Wow wat een super verhaal! Leef helemaal mee als ik het lees en krijg echt een McLaud's Daughters gevoel. Geweldig!!!!! Dikke kus. -
06 April 2013 - 12:13
Erik En Joelle:
Hey vriendjes,
Wat weer een super leuk verslag om te lezen.
We zijn blij dat jullie het zo naar t zin hebben!!
Heeft Rick toch zijn zin hè, met de quad lekker touren op de farm
Hoop dat we binnenkort nog even telefonisch contact kunnen hebben
Met jullie of even skypen!!
Heel veel plezier en goed oppassen!!!
Liefs Erik en Joelle -
06 April 2013 - 12:32
Willem Hegen:
Roelie & Rick!
Wat een super verhaal. Kan me de route richting Orange nog goed herinneren, ik ben toen vanaf Orange via Wellington door gereden naar Dubbo, maar nog een goed beeld hoe dit er allemaal uit ziet haha, niets daar:).Waar jullie zijn doorgereden naar Walgett ben ik toen afgeslagen richting Broken Hil(nog ver weg;))l. Mochten jullie nog een keer tijd hebben moet je ook zeker het gebied rond Bourke bezichtigen! FANTASTISCH. Andere aanraders zijn nog: Mutawinji National Park, White Cliffs (compleet onder de grond gebouwd), Mungo National Park etc. etc. etc.
Vindt het fantastisch om te horen dat het bevalt en ben erg trots. Weet zeker dat jullie elke dag giga veel nieuwe dingen beleven, ook dingen waar je nu niet bij stilstaat dat je ze werkelijk leert:). Hoe zijn de zonsondergangen eigenlijk, daar heb ik nog niets over gelezen:), spectaculair? En de sterrenhemel?
Wat is jullie favo Aussie biertje op het moment? In ieder geval, erg leuk verhaal en begrijp heel goed hoe jullie dagen er nu uitzien! Blijf genieten:) Explore, Dream, Discover.
Willem -
06 April 2013 - 12:47
Bertus En Rennie:
Lieve Rick en Roelie
Wat een super leuk verslag, we lezen het met veel plezier.Het was dus niet makelijk om daar te komen.
Maar hopen dat de camper helemaal goed is als jullie weer vertrekken.
Wat is het daar gigantisch groot, we kunnen het ons haast niet voor stellen. Pas op dat jullie elkaar niet uit het oog verliezen ha ha ha. En wat schitterend dat daar tamme kangeroes zijn, maar pas op Rick want anders krijg zo weer een drukker van de kangeroe.
Roelie gaat het een beetje met die enge insekten/beesten best wel eng hoor.
Wat goed dat jullie zo hard aan het werk zijn met z'n tweeën, zo leer je allemaal nieuwe dingen.
En wat fijn om te horen dat de fam. Murray heel aardig en gastvrij zijn.
Ga zo door, zo kunnen jullie best veel geld verdienen om straks weer lekker vakantie te vieren.
We hebben ook de foto"s bekeken ziet er mooi uit.
Groetjes dikke kus Pap en Mam -
06 April 2013 - 12:58
Chris En Karin:
Jeetje wat een verhaal. Fijn dat de mensen daar zo vriendelijk zijn. Onbegrijpelijk dat die mensen zoveel land hebben en een oprit van rond de 10 km. Vervelend dat jullie camper het steeds begeeft, maar hopelijk kan die nog een tijdje mee. Zo te lezen zijn jullie hard aan het werk, maar genieten jullie volop. We verheugen ons op jullie volgende verhaal. Genieten!! =) Dikke kus ons! -
06 April 2013 - 13:01
De Aussie's :
Bedankt voor de reacties! Er zijn nog meer foto's onderweg. Ook 1 van een zonsondergang Will. En het is inerdaad ongelofelijk hier. Een beetje als MClouds doughters inderdaad Geertien. En frouwk we hopen dat hij het redt maar komt vast goed. Bedankt pap en mam Assen en de rest natuurlijk! -
06 April 2013 - 13:40
Ria :
leuk verhaal leuk ja dat jullie het zo naar je zin hebt daar groetjes roelof en ria -
06 April 2013 - 15:58
Marijke En Michel:
Dag boer en boerin,
Wat een mooi verhaal hebben jullie geschreven. Beetje zo te lezen is het erg hard werken, goed van jullie hoor. Gelukkig dat ze jullie daar kunnen helpen met de camper wat een gedoe.
Wij wachten met smart op jullie volgende verhaal. En wensen jullie heel veel succes.
Dikke knuff en kuss -
06 April 2013 - 19:12
Greetje En Roelof:
Hoi Rick en Roelie, Wat beleven jullie toch veel Down Under! Fijn, dat het allemaal goed gaat. Een mooi verhaal en prachtige foto's. Groetjes en blijf genieten, Roelof en Greetje -
06 April 2013 - 22:18
Gerrit:
Prachtig verhaal, mooie foto's. Ik ben trots op jullie en eigenlijk ook wel een beetje jaloers!
De no worries mentaliteit neemt jullie ook al aardig mee.
Groet, papa -
06 April 2013 - 22:25
Ans En Gerrit:
Lieve Rick en Roelie,
Blij weer iets van jullie te horen.
Zijn trots op jullie dat de tijd daae zo goed bevalt en jullie genieten. Dit neemt niemand jullie weer af (maar hoe zal het gasan als jullie weer in Nederland aan het werk gaan) .Daar kan ik me nog niets bij voorstellen, zo'n grote overgang zal dat wezen. Als ik het goed hlees hebben ze alle vertrouwen in jullie kunnen. Door de foto's kunnen we ons een voorstelling maken van de omgeving. Op dit moment moeten we nog even wakker blijven (22.30 uur), komen net van de familiereunie en gaan om 1.00 uur in de auto naar Schiphol. Om 5.00 uur vertrekken we van schiphol naar Madeira. Erg veel zin in, even er tussen uit en tijd voor elkaar. Veel succes weer en kijken net als vorige lezers uit naar jullie volgende verhaal. Veel plezier daar.
Mams Hegen -
08 April 2013 - 09:33
Ria Assen:
rick en roelie,
hallo tegenvoeters daar in australie.
ik wens je veel voorspoed en geluk daar.
en pas goed op.
groetjes ria assen coevorden. -
08 April 2013 - 11:58
Mark En Linda:
Heee lieve Rick en Roelie!
Wat weer een fantastisch verhaal om te lezen!
En mooie foto's! Rick houdt wel van kamperen hè?! Haha!
Jullie beleven wat daar! Geweldig!!
Super om te lezen dat het jullie daar zo goed bevalt!
Succes in Walgett de komende tijd en hopen dat jullie auto snel weer klaar is!
We kijken uit naar jullie volgende verhaal!
Heel veel plezier en genieten!!
Liefs, Mark en Linda -
08 April 2013 - 18:56
Jan Jannie En Jorien:
Hallo Rick en Roelie
Alweer een schitterend verhaal, met hele mooie foto's
Nou, het is genieten daar he, super om dat te lezen.
Succes in Walgett, en hopen dat de camper weer op tijd klaar is.
Wij kijken weer uit naar jullie volgend verslag.
Enjoy and have fun!!!
Groetjes, Jan Jannie en Jorien
-
09 April 2013 - 04:05
Kirsten:
Hey Roelie en Rick,
Wat geweldig om jullie foto's te zien !!
Vooral de kangeroe's vind ik heel bijzonder !! Zo dicht bij de natuur, super.
Veel plezier nog met alles
Xxxxxx Kirsten -
09 April 2013 - 18:47
Geellis En Gerda Boer:
Jeeee wat een verhaal, maar wat mooi geschreven. Fijn dat het allemaal goed gaat en dat jullie daar goed zijn ontvangen. Heel veel succes op de boerderij. Mooie foto,s en we wachten weer op een nieuw verhaal. Groetjes uit Veenoord waar het nu regent brrr. Doeg tot een volgende keer
-
11 April 2013 - 14:36
Manon:
hii rick en roelie :)
wat leuk om jullie verhalen en foto's te zien/lezen!!!
zo kunnen we jullie toch nog een beetje volgen,
en wat een belevenissen allemaal zeg! echt leuk!
geniet er van met zn 2en!
xxxx manon -
14 April 2013 - 11:04
Zwaantje:
Hallo Roelie en Rick,
Wat fijn, dat jullie het zo naar de zin hebben! Wel heel ander werk dan jullie gewend waren...! Hopelijk is de camper snel gerepareerd.
Mooie foto's, zo krijgen we een goed beeld van de omgeving en van jullie leven down-under. Alle goeds daar!
Groetjes, Tiens en Zwaantje -
14 April 2013 - 13:08
Wim En Harma Berendsen:
Hallo Rick en Roelie. Hier een berichtje van ons. Hoe gaat het met jullie? Zijn jullie al een beetje ingeburgerd? Veel succes daar Down Under . Gr. Harma en Wim -
09 Oktober 2013 - 11:32
Ria Assen:
Beste Rick,
Van harte proficiat met jouw verjaardag.
prettige dag toegewenst.
groeten aan Roelie..
ria assen coevorden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
